Jeśli masz operację plastyczną powiek, powinieneś być świadomy pewnych możliwych powikłań. Mogą one obejmować obrzęk pooperacyjny, zespół suchego oka lub odwarstwienie siatkówki. Należy zapytać chirurga o szanse wystąpienia któregoś z nich. Ryzyko to może zostać zminimalizowane dzięki właściwej opiece pooperacyjnej, ale nadal może wystąpić.
Prezentowany materiał jest efektem współpracy z bybeauty.pl
Obrzęk pooperacyjny
Po plastyce powiek, powieki będą miały obrzęk i zasinienie. Obrzęk będzie największy 24 do 48 godzin po zabiegu i z czasem będzie się zmniejszał. Okłady z lodu lub ciepłe kompresy mogą pomóc w walce z obrzękiem. Ważny jest również odpoczynek z uniesioną głową. W czasie trwania obrzęku należy unikać intensywnej aktywności.
Obrzęk pooperacyjny może być skutkiem zastosowania różnych technik chirurgicznych, w tym operacji w obrębie fałdu powieki i zakopanych szwów vicryl. Ważne jest poznanie przyczyn tego powikłania, aby można było wdrożyć środki zapobiegawcze. Naukowcy z University of Southern California przeprowadzili badanie, którego celem było określenie czynników ryzyka wystąpienia obrzęku pooperacyjnego. Badacze stwierdzili, że pacjenci, u których wykonano operacje w obrębie fałdu powiek, byli bardziej narażeni na wystąpienie tego powikłania niż pacjenci, u których zastosowano zewnętrzne szwy jedwabne.
Proces rekonwalescencji pooperacyjnej obejmuje zwykle stosowanie okładów z wody z lodem przez kilka pierwszych dni. Pacjenci muszą mieć podniesione oczy przez około 3 dni po operacji, aby zminimalizować obrzęk. Chirurg zwykle usuwa szwy w ciągu tygodnia. Po pierwszym tygodniu pacjenci powinni powrócić do swoich normalnych zajęć. Odchylony fotel i dodatkowe poduszki mogą zmniejszyć obrzęk. Makijaż można ponownie nosić po 14 dniach.
Pacjenci z łagodną chemozą mogą leczyć swoje objawy za pomocą standardowych smarów okulistycznych. Smarowidła te pomogą ustabilizować naczynia spojówki i zmniejszyć stan zapalny. Jeśli występuje łagodna chemoza, zwykle można ją usunąć podczas następnej wizyty w gabinecie. Alternatywnie, tymczasowa dieta niskowęglowodanowa może pomóc w zmniejszeniu obrzęku.
Ogólnie rzecz biorąc, obrzęk pooperacyjny jest normalną reakcją na uraz. Jest to sposób organizmu na naprawę samego siebie. Zapalenie jest uniwersalną reakcją na uraz, zarówno urazowy, jak i chirurgiczny. Początkowa reakcja zapalna to zmasowany atak bakterii i martwych tkanek.
Pooperacyjna ptoza
Jeśli przeszedłeś plastykę powiek, być może doświadczyłeś po operacji powiek pooperacyjnej ptozy. Stan ten może być problemem dla niektórych osób. Pooperacyjna ptoza może być bolesna i wymaga pewnego czasu na powrót do zdrowia. Twój chirurg przekaże Ci szczegółowe instrukcje pooperacyjne, które pomogą Ci w powrocie do zdrowia.
Pooperacyjna ptoza po plastyce powiek jest często związana z umiarkowanym zasinieniem i obrzękiem. Chociaż jest to zmienne w zależności od pacjenta, większość pacjentów może oczekiwać, że zasinienie na górnej powiece ustąpi w ciągu siedmiu do 10 dni. Właściwa opieka po zabiegu pomoże zminimalizować obrzęk. Można stosować okłady z lodu w celu zmniejszenia obrzęku i spać w pozycji pionowej, aby uniknąć wywierania nacisku na ten obszar.
Bardzo ważne jest dokładne przestrzeganie instrukcji pooperacyjnych chirurga okulisty. Chirurg powiek może zalecić kurs leczenia, jeśli doświadczasz suchego oka. Ptoza może pogorszyć problemy z suchym okiem, więc ważne jest, aby poddać się leczeniu przed poddaniem się operacji. Pacjenci, którzy przeszli operację powiek wcześniej, mogą również mieć większe ryzyko rozwoju pooperacyjnego zespołu suchego oka. W tych przypadkach, chirurg zapewni Ci leki, aby utrzymać oko smarowane.
Chirurgia Ptosis może być wykonana za pomocą różnych metod, w tym wewnętrznych i zewnętrznych podejść. Najczęstsza metoda polega na wykonaniu nacięcia w załamaniu powieki. Nacięcie jest wykonywane za pomocą szwów pochowanych pod skórą. Pooperacyjna ptoza po plastyce powiek może być leczona symetrycznie. Pacjenci ze słabymi mięśniami dźwigacza mogą odnieść korzyść z podwiązki powieki górnej. Technika ta łączy górną powiekę z brwią, umożliwiając kontrolę uniesienia powieki przez mięsień czoła.
Innym sposobem na poprawę wysokości powiek jest ćwiczenie mięśnia frontalis. Jeśli mięsień ten jest słaby, może wymagać operacji. Chirurg może zastosować zabieg FSS (ang. frontalis sling fixation) w celu napięcia mięśnia. Zabieg może również obejmować podwieszenie mięśnia czołowego w celu skorygowania jego słabej funkcji.
Odwarstwienie siatkówki
Nieleczone odwarstwienie siatkówki może prowadzić do trwałej utraty wzroku, a nawet ślepoty. Zabiegi chirurgiczne mogą naprawić rozdarcie, ale powikłania mogą obejmować infekcje i krwawienie. W niektórych przypadkach odwarstwienie siatkówki może prowadzić do zaćmy. Na szczęście procedury chirurgiczne stają się coraz bardziej zaawansowane i mogą pomóc w uniknięciu tych zagrożeń.
Odwarstwienie siatkówki występuje, gdy siatkówka zostaje oddzielona od tylnej ściany oka i dostaje się do niej płyn. Jest to najbardziej prawdopodobne u pacjentów, którzy są krótkowzroczni i mieli wcześniejsze operacje lub urazy oczu. Pacjenci mogą doświadczać pływaków, błysków lub cieni.
Powrót do zdrowia po odwarstwieniu siatkówki wymaga czasu i uważnej obserwacji. U niektórych pacjentów może dojść do tymczasowej utraty wzroku, którego powrót trwa kilka miesięcy. W rzadkich przypadkach wzrok może nigdy nie powrócić, zwłaszcza jeśli odwarstwienie jest przewlekłe. W związku z tym wczesna diagnoza ma kluczowe znaczenie.
Chirurg najpierw przeprowadzi dokładną ocenę powiek. Pozwoli to określić, czy są one luźne lub czy mają blizny. Jeśli skóra jest zbyt luźna, może być konieczna dodatkowa operacja w celu naprawy problemu. Jednak wielu pacjentów nie wymaga żadnego dodatkowego leczenia.
Ważne są również przedoperacyjne badania obrazowe. Często przedoperacyjne obrazowanie pozwala zlokalizować mięsień, który odłączył się od oka. Chirurg powinien podjąć próbę ponownego przyłączenia go podczas tego samego zabiegu. Jeśli nie jest to możliwe, konieczna może być operacja transpozycji. Może to jednak spowodować niedokrwienie przedniego odcinka i należy tego unikać.
Chirurg powinien również szukać oznak choroby okołogałkowej. Badanie całego oka powinno obejmować pole widzenia, asymetrię oczodołów, retrakcję powiek i ptozę brwiową. Należy również sprawdzić, czy nie występuje suchość oka. Rozszerzone badanie dna oka jest również ważne dla wykrycia wszelkich problemów z siatkówką lub szklistością.
Zespół suchego oka
Zespół suchego oka jest potencjalnym efektem ubocznym plastyki powiek. Zabieg może wpływać na wydzielanie lipidów z gruczołów meibomijnych, co może powodować zmniejszenie filmu łzowego i zaburzone odprowadzanie łez. Opcje leczenia zespołu suchego oka obejmują środki domowe i leki na receptę.
Zespół suchego oka może wystąpić po operacji powiek z wielu powodów, od stanu zapalnego do choroby autoimmunologicznej. Zapalenie to może zatkać kanaliki łzowe, powodując płaczliwość lub suchość oczu. Stan ten może być dodatkowo nasilony przez zmniejszenie częstości mrugania.
Pacjenci, u których wykonano blefaroplastykę, mają wysokie ryzyko rozwoju zespołu suchego oka. Stan ten może pogorszyć wynik operacji i wpłynąć na jakość życia. Na szczęście zespołu suchego oka można uniknąć stosując odpowiednie metody profilaktyki przed i pooperacyjnej.
Zespół suchego oka jest częstym efektem ubocznym plastyki powiek i zwykle utrzymuje się tylko przez krótki okres czasu. Pacjenci powinni jednak skontaktować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się dłużej niż kilka tygodni po zabiegu. Pacjenci, którzy mają plastykę powiek dolnych mogą mieć większe ryzyko wystąpienia zespołu suchego oka, ponieważ nacięcie w dolnej powiece może wpływać na kanał łzowy. Zespół suchego oka może również powodować komplikacje podczas używania soczewek kontaktowych.
Lekarz oceni ryzyko wystąpienia u Pani/Pana zespołu suchego oka i omówi z Panią/Panem możliwości leczenia. W celu opanowania objawów suchego oka można stosować lecznicze krople do oczu i maści natłuszczające. Pacjent powinien również wziąć dodatkowy czas wolny od pracy po zabiegu, aby odpowiednio się zregenerować.
Pooperacyjna hiperpigmentacja
Jednym z możliwych skutków ubocznych operacji plastyki powiek jest pooperacyjna hiperpigmentacja. Chociaż stan ten występuje rzadko, może być problematyczny dla niektórych osób. Stan ten wpływa na wygląd pacjentów i może powodować utratę wzroku. Na szczęście, stan ten jest często łagodny i ustępuje samoistnie po kilku tygodniach.
Istnieje kilka sposobów na zminimalizowanie lub wyeliminowanie hiperpigmentacji pooperacyjnej. Po pierwsze, pacjent powinien omówić z chirurgiem swoje obawy dotyczące wyglądu powiek. Pomocne może być posiadanie podręcznego lusterka, które umożliwi pacjentowi wyrażenie pożądanego wyglądu. Ponadto chirurg powinien przedstawić alternatywne sposoby poprawy wyglądu okolicy powiek.
Hiperpigmentacja pooperacyjna może wystąpić również w wyniku nadmiernej ekspozycji na słońce lub tworzenia się krwiaków. Chirurg może użyć lasera na skórze wewnątrz powieki, aby usunąć tłuszcz. Jednakże, procedura ta może nie być odpowiednia dla pacjentów z historią keloidów lub tych z innymi problemami pigmentacji skóry. Dodatkowo, laserowe nacięcia skóry nie powinny być wykonywane u pacjentów rasy azjatyckiej lub czarnej ze względu na ryzyko przerostu blizn i dyspigmentacji.
U niektórych pacjentów po zabiegu blefaroplastyki wystąpi asymetryczne kapturowanie boczne. Zwykle rozwiązuje się to poprzez usunięcie części skóry lub zastosowanie przeszczepów skóry. Jednak w niektórych przypadkach nacięcia mogą być zbyt daleko przyśrodkowe, co może skutkować wystąpieniem przypadku kantu przyśrodkowego. Większość przypadków kantu przyśrodkowego ustąpi samoistnie po zastosowaniu agresywnego masażu, ale w niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie plastyki V-to-Y w celu jego wyeliminowania.
Chociaż większość z tych działań niepożądanych ustępuje w ciągu pierwszych czterech tygodni po plastyce powiek, zaleca się powstrzymanie od bezpośredniej ekspozycji na słońce przez co najmniej sześć miesięcy po zabiegu. Ważne jest również, aby używać kropli do oczu i maści antybiotykowych zgodnie z zaleceniami chirurga. Dodatkowo, należy unikać dotykania oczu lub drapania ran. Może to spowodować większy ból, a nawet może spowodować większe blizny.
Podobne tematy
